Nazwa: Manti
Postać: tabl.do rozgr.i żucia
Dawka: 0,2g+0,2g+0,025g
Opakowanie: 32 tabl.
Skład: 1 tabletka zawiera:Aluminii hydroxidum (glinu wodorotlenek)200 mg,Magnesii hydroxidum (magnezu wodorotlenek)200 mg,Simeticonum (symetykon)25 mg.
Wskazania: Łagodzenie objawów związanych z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, zapaleniem błony śluzowej żołądka, nadkwaśnością, przepukliną rozworu przełykowego, niestrawnością i innymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (zgaga, wzdęcia).
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą.Ciężka niewydolność nerek, a zwłaszcza leczona dializami. Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Działania niepożądane: W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych leków może powodować objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania:zaburzenia układu immunologicznego:reakcje nadwrażliwości/nadwrażliwość na lek;zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów;zaburzenia psychiczne:demencja podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;zaburzenia układu nerwowego:encefalopatia podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;zaburzenia metabolizmu i odżywiania:zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia, hipokalcemia,hiperkalcjuria, hipermagnezemia u osób z niewydolnością nerek;zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:osteomalacja i osteodystrofia u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.
Interakcje: Powodując zwiększenie pH kwaśnej treści żołądka preparat może wpływać na rozpuszczalność, wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków, np.:Manti może zmniejszać wchłanianie: antybiotyków (tetracyklin, antybiotykówmakrolidowych (azytromycyna), metronidazolu, fluorowanych chinolonów (cyprofloksacyna, ofloksacyna), inhibitorów konwertazy angiotensyny, pochodnych benzodiazepiny i neuroleptyków fenotiazynowych, β-adrenolityków (atenolol, propranolol), antagonistów receptora H2, preparatów żelaza, leków przeciwgrzybiczych (ketokonazol),przeciwprątkowych (izoniazyd), glikokortykosteroidów, salicylanów, digoksyny, fenytoiny, lewotyroksyny;Manti może zwiększyć wchłanianie: doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika (glipizyd, glibenklamid, chlorpropamid, tolbutamid), pochodnych kumaryny, nifedypiny, amoksycyliny, pentoksyfiliny i pseudoefedryny.Powodując niekiedy zwiększenie pH moczu preparat może: zmniejszyć skuteczność leczenia mającego na celu jego zakwaszenie (np. kwasem askorbowym, chlorkiem amonu, fosforanem sodu lub potasu), zmniejszyć wydalanie z moczem amfetaminy, chinidyny, mekamylaminy, a zwiększyć wydalanie salicylanów, co wiąże się ze zmniejszeniem ich stężenia w surowicy, może też zmniejszyć rozpuszczalność fluorochinolonów powodując krystalurię.
Dawkowanie: Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, należy stosować 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia dolegliwości żołądkowych.Nie należy połykać tabletek w całości.Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.
Środki ostrożności: Preparaty neutralizujące mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji należy zachować co najmniej 2 godzinny odstęp pomiędzy stosowaniem Manti i innych leków podawanych doustnie.Manti zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z fenyloketonurią.Leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego u osób stosujących niesteroidowe leki przeciwzapalne.Ze względu na zawartość sorbitolu preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą nietolerancją fruktozy.
Prowadzenie pojazdów: Nie wpływa.
Przedawkowanie: W przypadku jednorazowego, znacznego przedawkowania zawarte w preparacie wodorotlenek glinu i wodorotlenek magnezu nie stanowią istotnego zagrożenia toksykologicznego ze względu na ich minimalny stopień wchłaniania, mogą jednak wystąpić nudności i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.Długotrwałe stosowanie preparatu, zwłaszcza w dużych dawkach, wskutek powstawania i wydalania z kałem nierozpuszczalnych fosforanów, może prowadzić do zmniejszenia stężenia fosforu we krwi z równoczesnym podwyższeniem we krwi stężenia wapnia i zwiększonym wydalaniem wapnia z moczem. Odległym skutkiem tych zaburzeń może być osteodystrofia lub osteomalacja. U osób z niewydolnością nerek, a zwłaszcza poddawanych dializom, brak możliwości wydalenia z moczem nadmiaru pochodzącego z różnych źródeł glinu stwarza niebezpieczeństwo rozwinięcia objawów encefalopatii, co może przejawiać się zaburzeniami mowy, ataksją, objawami psychotycznymi, drgawkami i postępującym otępieniem. Natomiast znaczna hipermagnezemia u tych pacjentów może powodować spadek ciśnienia krwi, zwolnienie czynności serca i zaburzenia oddychania.Postępowanie w przypadku przedawkowania w wyniku długotrwałego stosowania leku polega na jego odstawieniu. U hospitalizowanych pacjentów z objawami przedawkowania konieczne jest kontrolowanie stężeń elektrolitów, wydolności nerek oraz badanie EKG.
Ciąża: Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży ani podczas karmienia piersią.
